Pisma i wyroki

W dniu 26 listopada 2015 r. zapadł wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu w przedmiocie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenia stawki tej opłaty. Rada gminy w nieodpowiedni sposób skalkulowała stawki opłat za śmieci, w związku z czym naruszyła przepisy ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Mieszkaniec Gminy złożył skargę do WSA na uchwałę rady gminy, który stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały.

Dnia 8 kwietnia 2015 r. zapadł wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w przedmiocie nałożenia obowiązku zagospodarowania odpadów. Sprawa dotyczyła skargi na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska. Główny Inspektor Ochrony Środowiska wydał decyzję nakładającą obowiązek zagospodarowania odpadów w postaci zużytych wykładzin na terenie kraju, nielegalnie wysłanych z Holandii do Polski. Wykładziny były zanieczyszczone i zabrudzone, dlatego też GIOŚ zakwalifikował je do kategorii odpadów.

W dniu 5 stycznia 2016 r. wydane zostało rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Podlaskiego w sprawie Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Knyszyn. Rada gminy nałożyła na właścicieli nieruchomości obowiązek posypywania piaskiem chodnika oraz usuwania sopli z rynien i innych cześci nieruchomości. Takie postanowienia pozostają sprzeczne z przepisami ustawy o utrzymaniu czytsości i porządku w gminach, bowiem obowiązek uprzątania błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń odnosi się tylko do tych części nieruchomości, które służą do użytku publicznego.

Dnia 26 stycznia 2016 r. Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie podjęło uchwałę w sprawie określenia metody ustalania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenia stawki opłaty. Kolegium RIO stwierdziło nieważność uchwały Rady miejskiej w Sieniawie, ponieważ Rada Miejska określiła uchwałę sprzeczną z prawem. Nadanie wstecznej mocy obowiązującej wyższym stawkom opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi naruszenie interesu podatnika.

W dniu 4 stycznia 2016 r. wydane zostało rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Lubelskiego stwierdzające nieważność uchwały Rady Gminy Abramów w sprawie uchwalenia Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Abramów. Za nieważny został uznany przepis określający, że "psy należące do rasy psów dużych mogą być wyprowadzane tylko na smyczy i w kagańcu". Stwierdzenie to jest nieprecyzyjne i niejednoznaczne, dlatego też taki zapis jest niedopuszczalny.

Dnia 19 stycznia 2016 r. Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Lublinie podjęło uchwałę w sprawie stwierdzenia nieważności części uchwały Rady Gminy Rudnik. Niezgodne z prawem jest wprowadzenie przez radę gminy obowiązku ponownego składania deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, gdy uchwalona jest nowa stawka. Wprowadzenie takiego obowiązku przez Radę Gminy Rudnik spowodowało stwierdzenie nieważności tego zapisu, ponieważ był on niezgodny z art. 6m ust. 2a ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

W dniu 3 lutego 2016 r. wydane zostało Obwieszczenie Marszałka Sejmu w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

W dniu 4 grudnia 2015 r. wydane zostało rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody podlaskiego w sprawie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Nowinka. Wojewoda stwierdził nieważność załącznika do uchwały Rady Gminy. Uchwała ta została podjęta z naruszeniem prawa, dlatego zostało wszczęte postępowanie nadzorcze w sprawie stwierdzenia nieważności jej części.

W dniu 6 października 2015 r. zapadł wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w przedmiocie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenia tej opłaty i ustalenia stawki opłaty za pojemnik. NSA uchylił zaskarżony wyrok w całości i oddalił skargę.

W dniu 1 grudnia 2015 r. zapadł wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały dotyczącej terminu, częstotliwości i trybu uiszczania opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi. NSA uwzględnił skargę kasacyjną związku międzygminnego w sprawie dotyczącym jego uprawnień.